BİR AVUÇ TOPRAK
Ahde vefa etmeye kâlu belâdan geldik
Asıl mayamız bir damla su, bir avuç toprak
Bir çiğnem et idik toprakla kemale erdik
Sonunda üstümüze düşer bir avuç toprak.

Hayat boyu rızkın ilk kaynağı toprak ana
Ne az şükrederiz rızkı veren Yaradan’a
Doymak bilmeyen nefis hakim olmuş insana
Kapatır açık giden gözü bir avuç toprak.

Belimiz bükülmüş kalmamış derman dizlerde
Başımıza kar yağmış fer kalmamış gözlerde
Mala mülke tamahkâr tul-u emel bizlerde
Bir nefeslik ömrün sonunda bir avuç toprak.

İnancı yaşamada zorlama yok diyorduk
Yeryüzünde gafil ve sorumsuz geziyorduk
Ağlanacak halimize gülüp geçiyorduk
Gafletten uyandırır bizi bir avuç toprak.

Az yaşa çok yaşa sonunda gelecek başa
Şu âlemde ister er, istersen ol bir paşa
Genç ve yaşlı koyarlar musalla denen taşa
Bağrına basmak için bekler bir avuç toprak.

Kabir, Cennet veya nara açılan bir mekân
Rıza-i Hakk’a eren mümine olur gülistan
Din iman bilmeyen kulun sonu el aman
Mahşere kadar bizi saran bir avuç toprak.
Çan 18 Eylül 2023